محقق مقالهای با عنوان استفاده از تقویم حیوانی میان اقوام ترک، در مجله مطالعه آسیایی هاروارد به سال ۱۹۳۸ نوشت. وی مایل بود که این تقویم را اختراع بیابانگردان بهشمار آورد نه یک اختراع چینی.
اصل آن به آوارها و هندیان و تبتیها نسبت داده شده بود. نخستین نمونه استفاده آن در نامهای است که به سال ۵۶۴ م به نایب السلطنه «چو» ی شمالی، از طرف مادرش نگاشته شدهاست. مادر او در این نامه به او یادآوری کرده که او در سال مار و برادرانش به ترتیب در سالهای موش و خرگوش به دنیا آمدهاند. نمونههایی از این تقویم در کتیبههای اورخون استفاده شدهاست و بعدها از سوی ترکان به سایر مناطق برده شدهاست، بدین جهت به تقویم ترکی، نیز معروف شدهاست.