سی و پنج سال پیش در منطقه « آسام» واقع در شمال هند سیل بزرگی اتفاق افتاد که همه چیز را با خودش برد. بسیاری از درختان و گونه های جانوری این منطقه از بین رفتند. باقی جانوران نیز به علت نابودی درختان و پناهگاهشان در این منطقه در حال انقراض بودند.
«جادوا مولای پاینگ» نوجوان 16 ساله ساکن « آسام» هر روز شاهد مردن و از بین رفتن گونه های جانوری این منطقه بود. مارها در این منطقه به علت نبود پناهگاه در گرمای شدید از بین می رفتند و او بالای سر لاشه آنها می نشست و گریه می کرد. مولای چندبار از جنگلبانی منطقه خواست که برای حفظ محیط زیست درخت کاری کنند. آنها گفتند که در این منطقه هیچ گیاهی رشد نمی کند و مولای 16 ساله را دست انداختند و گفتند: «برو بامبو بکار!»
اما مولای نا امید نشد و بدون کمک حتی یک نفر شروع به کاشت گیاهان و درختان زیادی در این منطقه کرد. بسیاری از مردم تلاش های وی را برای به وجود آوردن یک منطقه سرسبز بی فایده دانستند اما او به تلاش ادامه داد و سی سال از عمرش را برای این کار صرف کرد. حالا زمین بایر و سیل زده منطقه « آسام» تبدیل به جنگل بزرگی شده که با دست های یک نوجوان فداکار پدید آمده است. این جنگل در حال حاضر به 5 میلیون متر مربع رسیده و به افتخار باغبان زحمتکش خود «مولای» نامیده می شود.
در این جنگل مولای گونه های جانوری زیادی مانند ببر، فیل، آهو، کرگدن و انواع جانوران زندگی می کنند. باغبان مهربان این جنگل برای هماهنگی بیشتر بین جانوران و چرخه زندگی شان حتی مورچه به این منطقه آورد.
او بالاخره به آرزویش رسید و توانست محل زندگی اش را از نابودی نجات دهد. کارگردانان زیادی از نقاط مختلف جهان سراغ آقای پاینگ رفتند و از زندگی اش مستند تهیه کردند. «جاداو مولای پاینگ» حالا یک پیرمرد 50 ساله است که با خانواده اش در این جنگل بزرگ زندگی می کند و شهرتی جهانی دارد.