یکی از خوانندگان، زیر این خبر در نظری نوشته بود: «حالا چرا با تانک؟!»
این سوال برای ما نیز مطرح شد که واقعاً تجهیزات دیگری به جز تانک در استان فارس برای چنین امر خطیری وجود نداشت؟! سپاه فجر استان فارس قصد دارد با انتخاب یکی از سنگین ترین تجهیزات نظامی موجود -که طراحان آن، همه نوع کاربرد نظامی برای آن پیش بینی کرده اند، به جز امحاء دیش و رسیور ماهواره- قصد دارد چه پیامی به جامعه منتقل کند؟!
کاربر دیگری هم ذیل خبر مذکور نوشته بود: «اگه برای گرفتن ماهواره با تانک جلوی خانه ما می آمدند، ما هم داوطلبانه تسلیم می شدیم!»
انتخاب این ابزار برای امحای ۸۰۰ دستگاه رسیور در استانی که بی تردید هم اکنون میلیون ها دیش و رسیور در آن روشن و در حال انتقال صداوتصویر به خانه های صاحبانشان است و احتمالاً در فاصله ضبط تجهیزات امحاء شده تاکنون، بسیاری از آنها با تجهیزات به روزتر و با کیفیت تری جایگزین شده اند، اتفاقی نبوده است. برادرانی که دست به این انتخاب زده اند، احتمالاً توجیهشان این است که از این طریق اقتدار و جدیت نظام در برخورد با این پدیده شوم فرهنگی را نشان دهند!
دنیای غرب برای هدیه دادن صوت وتصویر خود از طریق امواج
ماهواره، با تانک و جنگنده وارد حریم خانواده های ایرانی نشده که اکنون
برای اخراج آن نیاز به تانک باشد. آنها با ابزار فرهنگی وارد شده اند و
اتفاقاً فرهنگ و تمدن اصیل ایرانی – اسلامی ما را هم هدف گرفته اند. برای
مقابله با این پدیده ضدفرهنگی، تدبیر فرهنگی لازم است نه ادوات سنگین
نظامی!
روشن کردن موتور ۷۵۰ اسب بخاری یک تانک و عبور دادن جسم ۵۱ تنی آن از روی تعداد اندکی از تجهیزات دریافت امواج ماهواره، نه تدبیر می خواهد و نه نشان دهنده صلابت و اقتدار فرهنگی نظام است.
برادران محترم سپاه
فجر استان فارس و هر مسوولی که دلش برای حریم ناامن شده خانواده ایرانی و
جامعه تهاجم زده اسلامی مان و فرهنگ آسیب دیده عمومی مان می تپد، باید از
قوه عاقله فرهنگی برای مقابله با تهاجم فرهنگی دشمن استفاده کند که البته
به سادگی استفاده از توپ و تانک نیست و از عهده برخی از ما خارج است. بهتر
است جایمان را به دیگرانی که اقتضای مبارزه در جبهه فرهنگی را بهتر بلدند
بسپاریم.