جستجوکده
دستاورد جستجوی پرسشهای من از دنیای اینترنتجستجوکده
دستاورد جستجوی پرسشهای من از دنیای اینترنتماهی تیلاپیا و مشکل جوان‌ها
درخصوص بحث اشتغال و بیکاری در بین نسل جوان و تحصیلکرده کشور، بحثها و تحقیقات زیادی صورت گرفته، می گیرد و در آینده هم ادامه خواهد داشت. مشکلی که در اکثر خانواده ها وجود دارد و تقریبا بیش از پنجاه درصد جامعه با ان درگیرند. اما آیا این افراد که در پی کارند تا بحال این سوالات را از خود پرسیده اند که:
من چه تخصصی دارم؟
آیا تحصیلات آکادمیک پاسخگوی نیاز کارفرمای من خواهد بود؟
چرا باید یک کارفرمای بخش خصوصی به یک جوان بدون سابقه کاری و رزومه اعتماد کند و او را استخدام نماید؟
شاید بهتر باشد که کمی از خودمان شروع کنیم و شرایط را برای انتخاب کارفرماها آسانتر کنیم. به شخصه به کسانیکه به دنبال کار هستند پیشنهاد می کنم که با نصف حقوق هم که شده مشغول به کار شوند چراکه هم تجربه و سابقه کاری برای شغلهای بهتر و پر درآمدتر فراهم می کنند و هم در بخش صنعت، تجارت و اقتصاد تجربه عملی کسب می کنند.
راه دیگری نیز وجود دارد و آن ایجاد ابتکار و نوآوری است که نیاز به درک صحیح از نیازهای جامعه و دیدباز و علم روز دارد. در این زمینه در میان وبگردیهای روزانه به طنزی تلخ از "رضا ساکی" برخورد کردم که بد ندیدم با شما نیز درمیان بگذارم.
این روز‌ها روزهای عجیبی است. همسایه‌مان هم عجیب شده است. کم‌حرف شده است. قبلا او از من می‌پرسید چه خبر حالا من از او می‌پرسم.
امروز کنار باغچه نشسته بود. گفتم: چه خبر؟
گفت: سلامتی.
گفتم: بعد از سلامتی؟
گفت: عافیت.
گفتم: بعد از عافیت؟
گفت: خوشبختی.
گفتم: بعد از خوشبختی؟
گفت: سعادت.
گفتم: بعد از سعادت.
گفت: آسایش و ادامه داد: مهندس می‌دانی مشکل شما چیست؟ شما جوانترها را می‌گویم.
گفتم: مشکلمان چیست؟
گفت: مشکل شما این است که به اطرافتان دقت نمی‌کنید. یعنی متوجه نیستید در اطرافتان چه می‌گذرد.
گفتم: اتفاقا من به عنوان یک جوان کاملا می‌دانم در اطرافم چه می‌گذرد.
گفت: نمی‌دانی عزیزم، خامی هنوز.
گفتم: شما چرا دیگر آن آدم گذشته نیستید. روزنامه نمی‌خوانید انگار. می‌دانید چند روز است بحث نکرده‌ایم؟
گفت: می‌بینی؟ این شمعدانی را تازه کاشته‌ام اما گل داده.
گفتم: بحث را عوض می‌کنید؟ گفت: نه.
گفتم: پس چرا دیگر از خبر‌ها نمی‌گویید؟
گفت: من کاملا در جریان خبر‌ها هستم.
گفتم: و مهم‌ترین خبر این روز‌ها؟
گفت: ماهی تیلاپیا.
گفتم: ماهی تیلاپیا؟
گفت: بله. شیلات می‌خواهد این ماهی بومی آفریقا و آمریکا را وارد کشور کند که اگر وارد کند، فاتحه‌مان خوانده است. البته محیط زیست مخالف است و الان پرونده روی میز رییس‌جمهور است. خبر مهم این است.
گفتم: همین؟
گفت: می‌دانی مشکل شما جوانترها چیست؟
گفتم: چیست؟
گفت: مشکل شما این است که به اطرافتان دقت نمی‌کنید.
گفتم: این را که یک بار دیگر گفتید.
گفت: می‌دانی مشکل دوم شما جوانترها چیست؟
گفتم: چیست؟ گفت: یک حرف را باید هزار بار به شما بزنند. به اطرافت دقت کن. می‌دانی ماهی تیلاپیا در دو ماه یک بار ۲۷۰۰ تخم می‌گذارد؟ می‌دانی این ماهی توانایی تحمل سخت‌ترین شرایط محیطی مانند اکسیژن بسیار پایین، طیف وسیع شوری و حرارت را دارد و همه‌چیزخوار است؟
گفتم: نه!
گفت: همین است چون دقت نمی‌کنی. اگر دقت کنی می‌فهمی و می‌روی پی ماهی تیلاپیا را می‌گیری. خواستم چیزی بگویم که گفت: ساکت. شمعدانی ناراحت می‌شود. برو رد کارت جوان. نگذار سومین مشکل شما جوانترها را بگویم.
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد