مدت 2-3 ماه میشه که با یک سایت بنام درسنامه آشنا شده ام که برای رایانامه شما مطالب و آزمون های آموزشی از موضوع های گوناگون می فرسته. به نظر من که برای همه قشر از اهالی وب میتونه مفید باشه و توصیه میکنم شما هم در این سایت عضو بشوید.
اما در درس جدیدی که در هفته اول دیماه برام فرستاده بود موضوع درباره کپی رایت و حقوق معنوی بود که متاسفانه در بین ما ایرانیها خیلی جدی گرفته نمیشه. البته این به فرهنگ و آموزش ما بر میگرده که چون از اول در زندگی روزمره این موضوع جایی نداره بطور طبیعی در مناسبات و کارکرد سایبری هم تاثیر گذار هست.
به نظرم بد نیست این درس رو اینجا هم بگذارم تا دوستان بیشتری با این مطلب آشنا بشوند و کم کم خودمون رو برای احترام به حقوق دیگران آموزش بدیم. (البته در درجه اول خودم سعی میکنم تا این فرهنگ رو در وجود خودم نهادینه کنم)
و اما درس:
کپی رایت و ذکر منبع در وبلاگ نویسی
وقتی وبلاگ می نویسید از نوشتن لذت می برید. قاعدتاً دوست ندارید که کسی نوشته شما را بردارد و بدون اجازه شما در وبلاگ خودش منتشر کند یا اینکه آن را در نشریه چاپی به نام فردی دیگر ببینید. همین موضوع در مورد استفاده از مطالب دیگر وبلاگ ها و وب سایت هم صدق می کند. به طور کل در دوران وبلاگ نویسی برایتان زیاد پیش میآید که مطالب جالبی در دیگر سایتها و وبلاگ ها ببینید که بخواهید آنها را با خوانندگان وبلاگ خودتان به اشتراک بگذارید.
اشتباه ترین راه برای این کار کپی کردن مطالب سایتها و وبلاگ های دیگر در وبلاگتان است. این کار نه تنها باعث افزایش خوانندگان وبلاگ تان نمیشود بلکه نویسنده اصلی مطلب را هم از شما دلخور خواهد کرد. اما ذات وب برای به اشتراک گذاری اطلاعات طراحی شده است. میتوانید بدون اینکه اخلاق را زیر پا بگذارید مطالب مفید دیگر سایتها و وبلاگ ها را با بقیه به اشتراک بگذارید. برای این کار کافی است که در وبلاگ تان به آن مطلب لینک بدهید. این بهترین روش برای نقل مطالب دیگران است.
گاهی اوقات ممکن است بخواهید مطلب را در وبلاگ خودتان قرار دهید. در این صورت باید به قوانین منبعی که میخواهید از آن نقل کنید توجه کنید. تقریباً تمام سایتها و وبلاگ ها در پایین صفحات شان قوانین نقل مطالب را نوشته اند. بسیار مهم است که به آنها توجه کنید و به آنها احترام بگذارید. اگر نقل مطالب را به طور کل ممنوع کرده بودند شما حق ندارید که هیچ کدام از مطالب را در وبلاگ تان درج کنید. اما همیشه میتوانید به آنها لینک دهید. نقل مطلب فقط شامل متن های دیگران نمی شود. شما باید در مورد تصاویر، صوت و ویدیو هم به قوانین ذکر منبع احترام بگذارید.
بعضی سایتها و نقل مطلب را با ذکر منبع مجاز دانسته اند. این قسمت مهمی است که بسیاری از وبلاگنویس ها در آن اشتباه می کنند. در وب، ذکر منبع به معنی دادن لینک به مطلب اصلی است. نه به معنی اینکه فقط نام وبلاگ منبع را در آخر مطلب اش بنویسید. اگر واقعاً قصد دارید مطلبی را از یک وبلاگ دیگر را نقل کنید دقت کنید که هیچ وقت از روی فراموشی و بی دقتی لینک به مطلب اصلی را فراموش نکنید.
هنگام لینک دادن به مطلب اصلی دقت کنید که نباید به صفحه اصلی آن وبلاگ یا وب سایت لینک بدهید. بلکه باید به همان مطلبی پیوند داده شود که در وبلاگتان نقل کرده اید.
بعضی وبلاگ ها هم نقل مطلب را تنها با کسب اجازه قبلی مجاز شمرده اند. در این صورت باید با نویسنده آن وبلاگ تماس بگیرید. بهترین کار ایمیل زدن به نویسنده وبلاگ و کسب اجازه برای نقل مطلب اش است و بهتر است از بخش نظرات وبلاگ اش برای کسب اجازه استفاده نکنید. در صورتی که این اجازه به شما داده شد هنگام درج مطلب حتماً منبع را با درج لینک ذکر کنید و به خواننده هایتان اعلام کنید که برای درج این مطلب از نویسنده اصلیاش اجازه گرفته اید. با این کار هم قوانین نقل مطلب را رعایت کردهاید و هم خوانندههای وبلاگتان به شما به عنوان یک فرد حافظ حقوق دیگران احترام بیشتری خواهند گذاشت.
http://emroziha6.tk/
کدهای مخفی گوشی نوکیا