جستجوکده
دستاورد جستجوی پرسشهای من از دنیای اینترنتجستجوکده
دستاورد جستجوی پرسشهای من از دنیای اینترنتروز بزرگداشت حکیم توس، فردوسی پاکزاد
۲۵ اردیبهشت روز جهانی فردوسی نامگذاری شده است و هر ساله مراسمی برای بزرگداشت این شاعر پارسی‌گو از سوی دوستداران فردوسی در انجمن‌ها و محافل مختلف ادبی برگزار می‌شود.
حکیم ابولقاسم فردوسی، حماسه‌سرا و شاعر بزرگ ایرانی در سال ۳۲۹ هجری قمری در روستایی در نزدیکی شهر توس به‌دنیا آمد. طول عمر فردوسی را نزدیک به ۸۰ سال دانسته‌اند.
طبع و ذوق شاعری و شور و دلبستگی او بر زنده‌کردن مفاخر ملی، باعث بوجود آمدن شاهکاری بزرگ به‌نام «شاهنامه» شد. شاهنامه فردوسی که نزدیک به پنجاه‌هزار بیت دارد، مجموعه ای از داستانهای ملی و تاریخ باستانی پادشاهان قدیم ایران و پهلوانان بزرگ سرزمین ماست که کارهای پهلوانی آنها را همراه با فتح و ظفر و مردانگی و شجاعت و دینداری توصیف می‌کند. معروف ترین داستانهای شاهنامه، داستان «رستم و سهراب»، «رستم و اسفندیار»، «سیاوش و سودابه» و «بیژن و منیژه» است.
استاد ابوالقاسم فردوسی، حماسه سرای بزرگ ایران و زبان فارسی، با سرودن داستانهای ملی و تاریخ باستانی سرشار از عظمت و غرور و فر و شکوه، افتخارهای فراموش شدهی روزگاران سرافرازی را به یاد ایرانیان آورد و روح آزادگی و بزرگواری را در آنان دمید و عشق به ایران و خشم و بیزاری از دشمنان ایران را در دلهای آنها برانگیخت.
وی بی گمان بزرگترین شاعر ایران و شاهنامه‌ی او ارزنده ترین شاهکار جاودانه‌ی زبان، اندیشه و فرهنگ ایرانی است و بسیاری از پژوهشگران آن را بزرگترین حماسه‌ی جهان خوانده‌اند.
استاد با آگاهی و دانش بی کران خود از زبان پارسی، پایه های زبان را استواری بخشیده و راه گویندگان پس از خود را هموار ساخته‌است.
شاهنامه پشتوانه‌ی زبان ماست و با حفظ زبان، فرهنگ، آداب و رسوم و سنت‌ها، داستان‌ها و تاریخ ملی موجب همبستگی و پیوستگی ملی ایرانیان است.
فردوسی، نام و یاد قهرمانان بزرگ ایران زمین را ماندگار کرده، اما در این میان بزرگترین قهرمان، خود او و با شکوهترین حماسه، کار و زندگی اوست.
یاد شاعر و استاد سخن سرای فارسی، حکیم ابوالقاسم فردوسی، همیشه زنده‌باد.
|
درود ای گرامی سخنور، درود |
نواگر، بزرگا، دلاور، درود |
|
به شهنامه ات، یک جهان راستی |
سراپا شکوهی، که ای، کیستی؟ |
|
بهشتی نوشتی از این پارسی |
از آن واژگان، دلنشین پارسی |
|
ستایش در آن از خدای و خرد |
نکوهش ز تاریکی و دیو و دد |
|
شرر میکشد بر دروغ و فریب |
فرازت برد او تو را از نشیب |
|
شده کین در آن رو سیاه و پلید |
سپس میرسد آن پگاه سپید |
|
به دانش فراخواندت آن بزرگ |
کجا زایشی بوده زینسان سترگ؟ |
|
تو فردوسی و توسی و زنده ای |
ستم سوز گشتی، فروزنده ای |
|
ز گامت فروزان همه نام ما |
که شهنامه ات شد دل آرام ما |
|
چو ایران، بزرگی درخشنده ای |
که تخم سخن را پراکنده ای |
|
به هر خانه، کاشانه، نامت سپید |
کند آفرین بر تو، داد آفرید |
میدان فردوسی در رم، پایتخت ایتالیا
( کمونیست = مسلمان = تجزیه طلب = تروریست = بیگانه = ضد آزادی و دموکراسی = عامل عقب ماندگی = دشمن ایران و ایرانی )
گر نیک بنگری همه اینها یک تن هستند. « کورش فردوسی »
؟؟؟؟؟؟
منظور شما رو متوجه نشدم دوست عزیز.
این کوروش فردوسی امضای شما بود یا اون شخصی که صفات بهش بر‌می‌گرده؟؟
با تشکر از مطلب زیبا و به جایتان باید بگویم که میدانی به اسم فردوسی در رم وجود ندارد. مجسمه فردوسی در پارکی واقع شده که مجسمه مجموعه بزرگی از ادیبان را در خود جای داده است
با احترام
دوست عزیز من خودم این میدان را در رم دیده ام. درست است که در اون پارک مجسمه تعداد زیادی از شعرا و ادبا و اندیشمندان دنیا قرار داره اما درست در ورودی اون پارک یه میدان هست به نام فردوسی که به زبان ایتالیایی بهش میگن : پیاتزاله فردوسی
که تو این ادرس هم عکس تابلوی میدان رو میتونید ببینید:
http://biandish.persiangig.com/image/22.jpg